3-0

Dönüştüğümü sanmayın, ben hala uçuşuyorum...

ben dönüşmüyorum dünya değişiyor sadece...dünya da dönüşüyor sanmayın, sadece değişiyor...hani biz 18 yaşındayken 30 yaşında bir kadın "evet" gerçekten kadındı ya, çoluğu çocuğu vardı hani... öyle"deli kız" filan değildi moda tabirimizle.. hoppa zıppa bir tip de değildi 30'du.Kadındı.

Yaşım 30 öyle mi... ya kafam? Kafam giremiyor 30'a.Kafam hep çok karışık benim..daha aklı başında düşünmek gerekiyor artık değil mi, kenara 3-5 kuruş para atmak, tanışılan erkeklere farklı gözle bakmak, çocuk yapmak filan lazım...Ama diyorum ya kafam girmedi daha 30'a..yaşım girdi..bir anlam yüklemeyi düşünmedim aslında ben bu 30'a..bana sadece "al iyi bok yedin hayatın karşısında 3-0 yeniksin" dedirtiyor.."30 ulan" dedirtiyor..akıllan dedirtiyor..

30'la alakası var mı bilmem, öyle bir başkalaşıyor insan, daha bir dalga geçmek mi dersin kendinle, koyver gitsin saldım çayıra mı dersin...hayatı salıyor, insanları postalıyor, kendine sarıyor insan 30'a geldiğinde..hep bir kaçma telaşı ve kaçırma... hayatı kaçırmak hissi geliyor mu size de? Oturup kariyer hedefi mi yapıyorsunuz yoksa? ne şanslısınız.

Gidilecek daha çok yer, tanınması gereken daha çok hayat, okunması gereken tonla kitap, izlenmesi gereken yığınla film..uğranması gereken festivaller...iyi de bulunması gereken bir koca e bir de çocuk oluyor aklın unutulmuş bir kenarında. ve bu -mesi ması durumları benim gibi zora gelemeyen bünyeleri fena halde sıkıntıya düşürüyor..

ah sevgili 30..ah yeni sevgilim 30.. bir gün karşılaşacağımızı hiç düşünmezdim, uzak bir hayaldin bana...kendimi senin içinde düşünürken farklı konumlandırırdım, oysaki 23 yaşımdaki halimden çok da farklı değilim şimdi...güzel 30, güzel diyeyim ki güzel ol değil mi, sen neler düşünüyorsun benim için, mutlu musun bu yılı birlikte geçireceğimiz için örneğin? Benimle hayat zor güzel 30...kendime zorum bilmezsin sen. Zorum kendime. Kolayım da hep salak heriflere...

Her 30 uğraşmaz kendisiyle benim kendimi bitirene kadar uğraştığım kadar uğraşmaz...ben biterim... yeniden doğarım küllerimden, sığmaz içim içime, hem hüzünden hem mutluluktan...30 olmakla alakası yok ben buyum böyleyim...Ama işte 30'dan mı bilmem ama öyle kıpır kıpır olmuyor artık içim, karnımda kelebek cesetleri toplu mezar, yaptığımda en mutlu olduğum şeyleri yapınca sevindirik olmuyorum artık, bir huzur mu dersiniz, dinginlik mi, mutlak mutsuzluk mu, yoksa yaşlanmak mı...öyle bir aşk şarkısına kaptırıp melankolizmin dibine vuramıyorum artık... Gençler dansederken sandalyesinden alkışla tempo tutan düğün teyzelerinin ruh halinden pek farkım kalmadı açıkçacı..Ama öğrendim birkaç detayı sonunda, maddeler yaptım kendime, zamandır herşeyin ilacı biliyorum bunu artık. Olanda ve olmayanda vardır bir hayır eninde sonunda diyebiliyorum artık şükür.. En kötü tarafı şu belki değil mi..her şeye rağmen ha deyince karar alıp basıp gidemezsin ama artık işte 30'da, o deli cesaretin kaldı 20'li yaşların başlarında, daha bir 3.5 atar o popo, hareketler daha kontrol altında öyle değil mi,kahretsin. Ah nerede benim ilk gençliğim...hani benim gençliğim anne?

supergirl değilim örneğin artık, her bişey olamayacağımı da anladım. Tek bir şey olmanın da yetebileceğini anladım, olmak istediğim de olamadım zaten. Kapasiteden filan vazgeçtim, tırmalamaktan da... aşktan da...ama gördüğünüz gibi hep Şebnemim ben... 30 filan değilim sadece Şebnemim...

Herkese teşekkürler...her acımda sildiniz gözümün yaşını, hastalığımda çorbamı yaptınız, bulunamayan ilacı bulup getirdiniz... paniklediğimde krizlerimi dindirdiniz, aşk acısı yaşadım, sırayla aradım, geldiniz yatırdık adamı masaya,neden ağlıyorsun diye sordunuz "varoluşuma" dedim...başarımı da siz kutladınız... başarısızlığımda sen aslansın, yaparsın, güçlüsün aşacaksın dediniz..beni kendime çok getirdiniz,sizinle şebnem oldum işte! hayatınızın en hassas en duygusal arızası..bu kadeh sizlerin şerefine...

eski aşklarım...sizinle büyüdüm, sizinle olgunlaştım, hepiniz "bir"siniz içimde.. şerefsizlikse hepiniz, iyilikse yine hepiniz. (İyi olsanız eski olmazdınız hem)Dönüşümse; evet ulan sizinle dönüştüm, hiçbirinizden bir bok olmayacağını da anladığım günlerde içimde filozoflar bile büyüdü. Teşekkürler sayenizde erken olgunlaştım...öldürmeyen acı güçlendirdi, işte işteee burdayım, ayaktayım. Gittiniz, gittim, hiçbirinizi kendime eklemedim...bu kadeh de sizin şerefinize...

Anneciğim, güzel annem..varlığın, varlığıma armağan...herşeyi bilirim diye geçindim, son telefonda hep seni aradım, hep sana sordum canımı yakanı da, pilava koyacağım suyu da, elbisemin rengini de...seni çok seviyorum...en büyük teşekkür sana...

Babacığım..ben senin güzel kızın...ben senin canın kızın...ben senin hep özlediğin...30 filan sana hikaye..küçük kızınım hala, seni çok seviyorum!

Hello 30, iyiki doğdum! :)))